نقش امام صادق (ع ) در نهضت علمي صدر اسلام

مشخصات كتاب

نویسنده : محمد واعظ زاده خراساني

ناشر: مجله مشكوة، شماره 32

مقدمه

با نهايت مسرت از شركت در اين سمينار عظيم كه ابعاد گسترده ي زندگي يكي از پيشوايان و ائمه ي بزرگ اسلام از خاندان پيغمبر را مورد بحث و بررسي قرار داده است بحث خودم را آغاز مي كنم: بطور حتم حضرت امام جعفر بن محمد الصادق عليه السلام در طليعه ي حركت و نهضت علمي اسلام، در اوايل قرن دوم هجري، همزمان با انتقال خلافت، از سلسله ي بني اميه به آل عباس، يكي از چهره هاي درخشان و مورد توجه و محل رجوع علماي اسلام بخصوص طبقه ي محدثين، فقها، اهل كلام و مفسران قرآن به شمار مي رفته است. كاوش و بررسي ابعاد وجودي و علمي آن امام، بسياري از حقايق پنهان، در كيفيت رشد و گسترش و شكل گيري فرهنگ و علوم اسلامي را، روشن مي نمايد. كما اين كه شيوه ي آن امام جليل علوي، در قلمرو سياست، تعليم و تربيت، و پرورش شاگردان عالم و متعهد، در روزگار خود مي تواند براي همه ي علما و متفكران و مصلحان اعصار بعد، درسي آموزنده باشد. از مطالعه ي كتب حديث، تفسير، فقه، سيره و تاريخ، شخصيت او در همه ي صحنه هاي علمي و حضور او در بسياري از حوادث سياسي به چشم مي خورد. آن حضرت در زمينه ي فقه، سيره ي نبوي، تفسير و كلام شاگرداني مبرز و آثاري گرانبها از خود باقي گذارده و نام و آثار و روايات و احيانا آراء آنان، در كتابهاي حديث و تفسير و سيره و جز آن، ثبت گرديده است. آنچه در اين گفتار، مورد بحث ما است، تأثير امام صادق در حركت